Όταν ο Άνθρωπος Συναντήσει τον Εαυτό του - Γιώργος Πασχαλίδης - ΒΙΒΛΙΟ

--------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

Τιμή: 13,70€

--------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

Αρ. σελίδων: 269

ΒΡΑΒΕΙΟ: Premio Internazionale “Giuseppe Sciacca”, IX Edizione 2010, Pontificia Università Urbaniana – Città del Vaticano

Βράβευση από το βουλευτή Caetano Rasi και το Δρ. Gabrielle di Bella.

Η αποκάλυψη του κυρίαρχου γονιδίου και των ανθρώπινων τύπων φωτίζει και εξηγεί με απλό, αληθινό, απόλυτα ρεαλιστικό τρόπο τα όσα οι κοινωνικές και οι ανθρωπιστικές επιστήμες πασχίζουν να εξηγήσουν εδώ και πάρα πολλά χρόνια για τον άνθρωπο, την προέλευσή του, τις συμπεριφορές του, τις κοινωνίες του και τελικά το ίδιο το φαινόμενο της ζωής.

Με βάση τη γνώση του κυρίαρχου γονιδίου και των τριών ανθρώπινων τύπων εξηγούνται όλες οι πτυχές της ανθρώπινης συμπεριφοράς καθώς και πλήθος κοινωνικών φαινομένων, όπως η μητρότητα και η ισότητα των φύλων.

Νεύρα, συναίσθημα και πάθος είναι οι τρεις βιολογικής αιτιολογίας ανασταλτικές συμπεριφορές που αντιστοιχούν στους τρεις σκελετικούς τύπους ανθρώπου.

Οι δώδεκα ανθρώπινες προσωπικότητες, όπως διαμορφώνονται από το συνδυασμό των τύπων, του κυρίαρχου γονιδίου και του φύλου, αποτελούν τη βάση της κατανόησης της υποκείμενης βιολογίας της ασθένειας και της υγείας του ανθρώπινου οργανισμού. Αναφέρομαι ειδικά στον εγκέφαλο και στα κέντρα μέσα στα οποία γίνεται η επεξεργασία του νήματος της ζωής. Κυρίως όμως αναφέρομαι στον τρόπο με τον οποίο αξιοποιούμε το ανώτερο αυτό βιολογικό όργανο μέσω της σκέψης μας.

Αν μέχρι σήμερα αγνοούσαμε την τυπολογία (που στην αρχαία ιατρική αποτελούσε καθιερωμένη νοοτροπία, έστω και υπό άλλη μορφή), τώρα κατέχουμε τη γνώση να αποφύγουμε τις παγίδες της σκέψης: την παγίδα του πανικού, την παγίδα του άγχους και την παγίδα του πόνου, που είναι η αχίλλειος πτέρνα του καθενός από τους τρεις τύπους.

Ο εχθρός της πνευματικής μας εξέλιξης είναι η αντίληψη ότι όλα έγιναν από μόνα τους, τυχαία και δίχως νόημα. Ποιο είναι λοιπόν το νόημα της δημιουργίας; Αυτό δεν λέγεται, βιώνεται: απόδειξη, πως όταν το βιώνει κανείς παύει να αναρωτιέται βασανιστικά για τα υπαρξιακά αυτά ερωτήματα και απλώς θαυμάζει το μεγαλείο αυτού του κόσμου. Το φως του Θεού διανύει εκατομμύρια χιλιόμετρα προκειμένου να φτάσει στην ατμόσφαιρα της γης. Για να φτάσει στην καρδιά μας υπολείπονται μόλις δύο χιλιόμετρα. Μας περιμένει κυριολεκτικά σε απόσταση αναπνοής, απλώνοντας το χέρι. Βρίσκεται πάντα εκεί. Δεν χρειάζεται να φτιάξουμε ψηλούς πύργους για να το φτάσουμε, ούτε καν να στρέψουμε το βλέμμα μας προς τα επάνω. Το μόνο που έχουμε να κάνουμε είναι να ανοίξουμε μερικά χιλιοστά την καρδιά μας. Μονάχα έτσι θα νιώσουμε το θρόισμα της αγάπης στο στέρνο μας, εκεί όπου βρίσκεται ο θύμος αδένας, η μόνιμη κατοικία της αγάπης μέσα στο σώμα.